Historycy sztuki, w rożnych miejscach globu, przejawiają zainteresowanie wykorzystaniem szeroko pojętych badań kognitywnych. W następstwie ich działań powstaje wiele pionierskich a niekiedy bardzo interesujących rozpraw i raportów. Wiedza te jest jednak rozproszona i często nie podlega wnikliwszej ocenie szerokiego grona badaczy. Dlatego może warto zainicjować dyskusję na temat przyszłości kognitywnej historii sztuki?
Do we need a cognitive art history?
Many art historians from around the world try to use some cognitive researches to analyse works of art. In consequence we have opportunity to read many pioneer and very interesting analyses and reports. Unfortunalety, this knowledge is distributed – no one tries to develop the main idea of new paradigm in art history. This is the reason why we should try to discuss about future of „cognitive art history”.
